60. De achter-achterkleinzoon van Petronius Paperonius (ca. 90-160): In 122 verkocht deze nazaat van Petronius Paperonius aan de Romeinen de stenen voor de Muur van Hadrianus.[16]

50. De zoon van keizer Dagobertus (ca. 380-450):

Keizers wisselden elkaar in de nadagen van het Romeinse rijk in een hoog tempo af. Het is dan ook niet verwonderlijk dat we zien dat Dagobertus' zoon helemaal geen keizer was, maar juist een grote vijand van de Romeinen. Vermoedelijk was keizer Dagobertus van de troon gestoten, en als zijn beoogde opvolger was zijn zoon zijn leven niet meer zeker in Rome. Hij trok dan ook terug naar Schotland, het land van zijn voorvaderen, waar hij zich opwierp als bestrijder van de Romeinen. Rond 400 leidde hij aanvallen vanuit Schotland die de Romeinen verdreven.[18]

36. De grootvader van Eider MacDuich (ca. 800-870): Dit was een kleinzoon van Papero Magno, en heer van uitgestrekte gebieden in Schotland. In 843 werd hij bijna de eerste koning van Schotland. Toen hij echter Scotland’s birth uitriep, forthwith, to include the girth of all earth north of the Firth of Forth,besloten de Mormaers van de Schotse clans dat het beter was om een koning te hebben die niet lispelde, en ze kroonden Kenneth MacAlpin (r. 843-858).

34. Sir Eider MacDuich (880-946): In 946 sneuvelde hij in de strijd tegen Angelsaksische overvallers die Schotland binnenvielen en zijn kasteel (het latere slot McDuck, in het hart van Rannoch Moor)[21] belegerden. Zijn mannen hadden hem in de steek gelaten omdat hij maar 30 koperstukken per uur betaalde en had geweigerd pijlen te kopen.

31. Sir Slye MacDuich (ca. 980-1050): Hij was de kleinzoon van sir Smokt. In 1018 wist Malcolm II van Schotland (r. 1005-1034) de Northumbriërs te verslaan in de Slag bij Carham, met dank aan de diensten die sir Slye had geleverd als spion.[23]

29. Sir Murdoch McDuck (1040-1100): Zoon van Quackly McDuck. Hij verkocht longbows aan de Engelsen tijdens de Normandische invasie. De Engelsen hadden deze slag kunnen winnen, als ze de kleine lettertjes in het contract goed hadden gelezen: pijlen kosten extra. In 1071 veroverde Willem de Veroveraar Schotland. De Schotse vorst Malcolm III werd zijn vazal. De MacDuichs pasten zich aan en veranderden hun naam in McDuck. Onder Malcolm III (r. 1058-1093) werd begonnen het oorspronkelijke Keltische bestuur te vervangen door een Normandisch feodaal systeem. Als onderdeel daarvan werd door hem of zijn opvolgers het systeem van graafschappen (shires) ingevoerd. Hoewel dit proces boven de Forth pas in de 17e eeuw voltooid werd, werd het gebied van de McDucks al onder Murdoch of zijn zoon Dagobertus omgevormd tot een graafschap, Duckshire.[25]

27. Sir Stuft/Muf McDuck (1110-1175): De zoon van Dagobertus McDuck. Onder zijn leiderschap verrijkte de clan behoorlijk.[27]

25. Sir Swamphole/Leip McDuck (1190-1260): Zoon van Roast McDuck. In zijn tijd verkeerde de clan in financiële problemen. Om onderhoudskosten te besparen verzegelde hij de kelders van kasteel McDuck. Niettemin liet hij geheime gangen naar de kelders aanleggen, die bij latere belegeringen van het kasteel van pas zouden komen.[29]

 17. Dagoberto Ducalez (ca. 1440-1510): Een zoon van Donald en jongere broer van Simon McDuck. Terwijl Simon de clan in Schotland leidde, behartigde zijn broer Dagoberto de zaken in Sevilla, Spanje. Hij was een uiterst succesvol zakenman die een groot kapitaal bijeen wist te vergaren. Hij beheerde onder meer een arena waar stierengevechten plaatsvonden. Op den duur ging het echter slechter met zijn zaken, hoewel zijn vermogen in 1492 nog steeds 60 tot 70 miljard Maravedi bedroeg. Toen in hetzelfde jaar koningin Isabella de stierengevechten verbood en hij tegelijkertijd hoorde van Columbus’ expeditie naar Amerika, een land dat rijk zou zijn aan goud en andere bodemschatten, besloot Dagoberto daar zijn rijkdom te vermeerderen, en op 3 augustus 1492 vertrok hij op de Santa Maria, met Donaldo de la Desgracia, zijn neef.[33] Het is niet zeker of Dagoberto blijvend in Amerika bleef, maar in ieder geval keerde zijn neef weer terug naar Spanje.

16. Paperin de la Scalogna/Donaldo de la Desgracia (ca. 1465-1535): Hij was de zoon van Simon McDuck, en verbleef enige tijd bij zijn oom Dagoberto Ducalez in Sevilla, Spanje. Op 3 augustus 1492 nam hij samen met zijn oom op de Santa Maria deel aan de expeditie van Colombus.[35]

12. Don Paperigo McDuck (ca. 1560-1650): Terwijl het Malcolm bij de Britse marine niet zo goed verging, beleefde de achtergebleven clan in Italië gouden jaren. De familie woonde nog steeds in Lombardije, waar Malcoms zoon don Paperigo zich had opgewerkt tot heer van een kasteel aan het Comomeer. Hij had zich echter schuldig gemaakt aan belastingontduiking op grote schaal, en werd daar uiteindelijk voor gepakt en veroordeeld.[41]

10. Danblane McDuck (ca. 1620-1957): Hij was de zoon van Dobian. In tegenstelling tot zijn vader koos hij voor het criminele pad. In 1636 werd hij piraat en kapitein van het galjoen “De Vliegende Schot.” Met zijn schip teisterde hij de Golf van Mexico en plunderde hij onder meer de kust van Honduras om zijn buit vervolgens in Europa te verkopen. Dit ging door tot hij op een dag in 1666 een vissersdorp leegplunderde en de hele vangst sardientjes meenam, zodat de inwoners niets meer te eten hadden. Op weg naar Europa liet de wind hem in de steek en kwam hij stil te liggen. De vis begon te rotten en de bemanning verliet het schip, maar Danblane bleef aan boord. Danblane zwoer dat als hij gered zou worden, hij de inwoners van het dorp dat hij beroofd had 300 jaar lang van sardientjes zou voorzien. Uiteindelijk begon de wind weer te waaien en Danblane weidde zich aan het vervullen van zijn belofte. In 1720 was het hout van zijn schip zo droog en licht geworden dat het bij het minste zuchtje wind ging vliegen. Met zijn nu werkelijk Vliegende Schot zette Danblane zijn taak voort tot hij in 1957 zijn verre nazaat Dagobert ontmoette, die beloofde de taak voor de resterende negen jaar op zich te nemen.[44]

8. Locksley McDuck (ca. 1670-1727): Hij was de zoon van Duncan. Kort nadat Engeland en Schotland in de Act of Union (1707) werden verenigd, besloten de McDucks weer naar hun voorvaderlijke kasteel in Schotland terug te keren. Toen bleek echter dat de hertog van Montrose de belastingen voor het kasteel had betaald en de nieuwe eigenaar was. Locksley besloot toen het criminele pad van zijn neef Donald en zijn grootvader Danblane te volgen. Hij werd korte tijd struikrover onder Rob Roy, om Montrose en andere ‘evil landlords’ dwars te zitten. Hij verliet de bende toen hij weigerde de veroverde buit aan de armen te geven.[49] Na zijn dood, in 1727, verhuisde de clan naar Glasgow.[50]

5. Hugh ‘Seafoam’/Dorus ‘Zeeschuim’ (ca. 1735-1776): Hij was de oudste zoon van Donald McDuck. Dorus was een succesvol handelaar die met zijn schip op West-Indië voer. In 1775 werd het schip van Dorus door een rivaal vernietigd en de clan verviel tot armoede. Dorus werd gedwongen zijn huis en al zijn bezittingen af te staan. Hij weigerde echter afstand te doen van zijn gouden tanden[54] en vluchtte naar Amerika, waar hij sneuvelde in de Amerikaanse Onafhankelijkheidsoorlog.

3. Dankward Duck (ca. 1810-1870): Hij was een jongere broer van Knoest McDuck en zoon van Dorstfried McDuck, die weer terug naar Amerika was getrokken en door de clan uit het oog verloren. Hij trok in 1848 tijdens de Goudkoorts als goudzoeker naar Californië. Tijdens de Amerikaanse Burgeroorlog, in 1861, probeerde hij fortuin te maken door aan beide partijen te verkopen tegen woekerprijzen.[56]

2. Douglas Duck (ca. 1845-1910): Hij was de zoon van Dankward. Hij trok naar de Klondike en werd daar verhuurder van hondensleden. In 1884 trouwde hij na een lange verloving met een zekere Gila.[57]

2. Angus ‘Pothole’/Angus ‘Wedje’ McDuck/Oom Krent (geboren 1829): Angus McDuck was de oudste zoon van Knoest McDuck en Molly Mallard. Waarschijnlijk in Glasgow geboren, vertrok hij al op jonge leeftijd naar Amerika, waar hij in Louisville (Kentucky) dekknecht werd op een rivierboot, de New Orleans. Nadat deze in 1850 zonk (hij was de enige overlevende), was hij die baan kwijt. Over de periode daarna is weinig bekend. Hij heeft tevergeefs het wrak van de New Orleans, waar een paar kluizen goud aan boord waren, proberen te bergen. Hij verwierf een eigen rivierboot, de Katoen koningin, en werd daar kapitein van. In een wedstrijd met een zekere McSnekke, ook rivierkapitein, zonk dit schip. Hierna werd hij kaartspeler volgens het ‘rivierschippersreglement’. In 1880 won hij daarbij een nieuw schip, de Lieve duit, van Mc Snekke, met als inzet de ligplaats van de New Orleans.  Ondanks tegenwerkingen van Mc Snekke en de Zware Jongens lukte het hem de schat te vinden. Hij voer hierna na nog twee jaar met zijn schip en verkocht het toen aan zijn dekknecht en neef Dagobert. Vervolgens werd hij romanschrijver in New Orleans in een succesvolle avonturenreeks van honderden delen, met zichzelf in een tamelijk heldhaftige hoofdrol. Rond 1890 werkte hij bij het circus van Buffalo Bill en liet een hypotheek op kasteel McDuck leggen. Het geld dat hij hiermee kreeg gebruikte hij voor de ontwikkeling van stripverhalen, een nieuwe vinding van hem.[59]

2. Jake/Jaap/Zebedeüs McDuck (geboren 1832): Jake McDuck was de jongste van de drie zoons van Knoest McDuke. Hij woonde aanvankelijk in het huis van de clan in Glasgow en verhuisde in 1885 met hen mee naar kasteel McDuck. In 1902 woonde hij daar niet meer.[60]

1. Doortje/Matilda (geboren 1871): Zij is een van Dagoberts zusjes. In tegenstelling tot Dagobert en Hortensia heeft ze een kalm karakter. Ze verhuisde in 1902 met hen mee naar Duckstad, waar ze tot 1930 met Hortensia het geldpakhuis runde in Dagoberts afwezigheid.

1. Hortensia (geboren 1876): Zij is een van Dagoberts zusjes, en heeft een tamelijk opvliegend karakter. In 1902 verhuisde ze met Dagobert en haar zus naar Duckstad, waar ze uiteindelijk trouwde met Woerd Snater/Quackmore, een zoon van Oma Duck. In 1920 kregen ze de tweeling Donald en Dumbella, van wie in ieder geval Donald het opvliegende karakter van zijn beide ouders erfde. Samen met Doortje runden Hortensia en haar man het geldpakhuis in afwezigheid van Dagobert. In 1930 kwam het tot een breuk tussen Dagobert en zijn zussen en verlieten ze Duckstad.

1. Gideon: Hij is een jongere broer van Dagobert. In verhalen over Dagoberts jeugd komt hij echter niet voor, en Dagobert zelf werd verschillende malen expliciet ‘de laatste mannelijke afstammeling van de clan McDuck’ genoemd. Dit doet vermoeden dat hij op jonge leeftijd vermist raakte en pas veel later (na 1948)[61] weer opdook. Tegenwoordig is hij woonachtig in Duckstad en eigenaar van het nieuwsblad ‘The Cricket.’[62]

1. Heisa McSores/Rumpus McFowl: Hij is de zoon van een zuster van Dagoberts moeder Downy O’Drake die getrouwd was met een zekere McSores, en dus Dagoberts neef. Hij heeft een tamelijk lui karakter.[63]